de plaats die keuken heet – silvia

ze draagt nog de naam maar de faam van weleer
vliedt weg in flarden van herinnering
het fornuis gedegradeerd tot meubelstuk
in de kast wordt enkel nog stilte bewaard

moeder kookt niet meer, raakte ’t kwijt
dwalend in de mist die haar hoofd omringt
is onderweg terug naar de moederschoot
geen zorgen meer, voor altijd veilig

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK