bij de dood van een klaploper – hanny van alphen
wil ik het bronzen zelfbeeld
of de gouden tand
dat is de vraag
een pottenkijker in mijn keuken
of een mee-eter
ik gis niet
waarom die uitvreter nalaat
een reden te geven
anders dan zijn lijfspreuk
– rood staan is beter dan wit liggen
dus leen ik bij het leven –
en weet
er hangt een prijskaartje aan zijn geschenk
bij de dood, hij zou ’t besterven
wanneer hij zou zien
dat zijn waanzinnig bestaan werd afbetaald
door de erven
Knap en mooi gedicht!