Of ik je nog graag heb?
Kijk maar naar de verwikkelingen.
Er zijn er minder, maar ze gebeuren nog.
Zelfs tussen de keuken en de bank.
En de dank die op het aanrecht staat te geuren.

Mijn hand die zich verstrikt
in het verslikken van je huid,
als je naar me uitschuift in je slip.
Het vloeken van de hoeken van het bed.
De pret is wat verlegd naar de randen van wat kan.
De dorst wat opgedroogd.

Maar ik voer je nog zo hoog. Zo nodig.
Tot in de vaandels van de nacht.