Het staat op tafel te lezen, vale herinneringen
in vettig bijenwas, die dag
in de koude winter van het jaar

vader jachtte zijn laatste nadagen, schoot
soms een wild konijn, de oogjes glimmend
en vol geronnen bloed

moeder schemerde kruissteekjes, een lapje
ongebleekt in haar zware schoot
het glaasje brandewijn

onaangeroerd op tafel, het was
de koude winter van het jaar

vader slachtte
buitenechtelijk vlees, hanteerde nog eenmaal
zijn jachtgeweer, in de krib

een pasgeboren bastaardkind
haartjes rood, de oogjes glimmend
en vol geronnen bloed