een vorm van kannibalisme – delphine lecompte

Dit is het goud dat ik kreeg van mijn grootouders
Na mijn plechtige communie heb ik het verkocht
Omdat ik geld nodig had voor lijm en cd´s
Die lijm heb ik niet gesnoven, ik heb er iets nutteloos mee gedaan
Een collage gemaakt, na die collage dacht ik dat ik geniaal was
Of toch ten minste origineel, nu weet ik dat het meer met waanzin te maken had
Pillen maakten me moddervet en lethargisch, zoals de kameleon
In zijn terrarium op de vensterbank van de enige fietsenmaker van De Panne
Iedereen klopte op de ruit, maar ik gunde hen geen blik waardig.

Nu klopt de oude kruisboogschutter op mijn ruit die bevlekt is met stickerresten
Hij klopt met een dwingende dringendheid die atypisch is voor hem
Ik laat hem binnen en bedank hem voor de melkchocoladen sinterklaasfiguurtjes die
Gevuld zijn met praliné en afgeprijsd omdat het januari is en hij in december verjaart
Iedere sinterklaas heeft een aparte lach, deze lacht als een verlegen trapezist met
Een slecht gebit, een andere lacht als een rockster die wordt gepijpt door een
Tsjechische fan met een vinnig tongetje, nog een andere lacht alsof hij gisteren een
neuscorrectie heeft ondergaan en vandaag een praatzieke schoonzus over de vloer heeft
dan schrok ik ze naar binnen, hun monkelende tronies kunnen me gestolen worden.

Ik beken dat ik vroeger een dievegge was
Het was niet zo avontuurlijk als het klinkt
Vandaag ben ik graatmager en catatoon als een gekko die
Zijn beurt afwacht, dagen blijft hij onbewogen en
Dan, net wanneer je hem hebt afgeschreven… (onheilspellend gelach)

Laat een antwoord achter aan Omer Minnebo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK