Achtervolgen, wat net de hoek omgaat vangen
wat uit je handen glipt.
Samengeperst verleden heden toekomst in
beelden, heftig en zacht vloeiend tegelijk
de geest in verwarring brengt, stokt
door plas en dorst, zich weer herneemt met
onuitputtelijke kracht en fantasie.

Ik raak ontworteld net voordat ik wakker word,
de herinnering zet mijn dag op het verkeerde been
uit bed gestapt weet ik, dat achteruit leven
niet bestaat. Het water van de douche valt
onverstoorbaar naar beneden,
mijn voeten als laatste getuigen van de
wegebbende beelden van de nacht.