de zomaaraanspraak van een vrouw – martin m aart de jong

Ze stemt prettig op deze voorgedane morgen. De onbegrijplijke
preciesligging van Zuid op mij verhalend met haar helderogende
alsofkennis. Negerzielig voelt ze de wereldburgerbende van de stad
in mijn denkbaarheid.Het andere loopt uit op haar geldelijke terugvraag naar de teringeindelijkheid van Zuid. Alles valt weer genetplaatst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

  • Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
  • Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
  • Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
  • Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Vrienden van Krakatau

Cookies?
Cookies = OK
Deze website maakt gebruik van cookies.
Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via Wordpress en Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een eigen beleid.