Op de bus zit ik naast een vrouw met grote tanden
Al haar gebeden werden verhoord, het waren er 365
Ze vraagt of ze mijn toekomst mag voorspellen
Ik bal mijn vuisten en kijk naar buiten
Een klein jongetje laat een bokaal vallen
Salamanders of augurken vallen in een rioolgat
Een vader of een pooier geeft hem een draai rond zijn oren.

De moeder van de moordenaar zegt dat ik volgende week zal struikelen
Over een dode dashond in een kraakpand na een gênant optreden
Ik zal mijn borsten tonen aan ellendige troubadours en tijdelijke dichters
Maar ze zullen niet groot genoeg zijn om de aandacht af te leiden
Van die kromme verzen over oude schutters en hun nerveuze kanaries
‘Je zal geen potten breken, meid,’ zegt ze smalend.

Een week later struikel ik over een speelgoedtrompet
Ik vraag me af of het volstaat
Het jongetje kijkt kwaad en zegt dat ik moet oprotten
Een priester of een pooier trekt nijdig aan zijn oorlel
Wanneer ik mijn blouse uittrek verlaten ze de wachtzaal.