wachtkamer met deur – peter j.r. vermaat
De nacht wordt minder zwart, maar meer ontbreken
van elke kleur, klank die verdooft en zeker maakt
dat alles ademt naar reisvaardigheid.
De vuile hand, die haar wil grijpen, kruipt
met elke telling dichterbij. Haar hals
ligt leeggesmeekt voor alles open wat
de helling minder steil maakt
en de zee ondieper.
Dan de klink.
Geef een reactie