Resultaten voor het trefwoord zichzelf

richtlijnen omtrent het wapen – pallas van huizen

Een vrouw heeft net zoals een man het recht op veiligheid.­ Het dragen van een dodelijk wapen is dus ten alle tijden verboden.­

Mannen en vrouwen met voldoende spierkracht om zichzelf te verdedigen mogen ten alle tijden geen wapen dragen, een wilsbekwame man of vrouw met onvoldoende spierkracht om zichzelf te verdedigen daarentegen juist weer wel, om zichzelf te beschermen, mits het wapen niet dodelijk is.­

Dus geen mes, geen pistool en dat soort wapens,

Niet-dodelijke wapens zijn
onder andere
peperspray en een shocker
eventueel een gummiknuppeltje

Een medische keuring bepaalt of een man of een vrouw voldoende of onvoldoende spierkracht heeft.­ Die medische keuring is dus gratis.­

De reden waarom mensen met onvoldoende spierkracht om zichzelf te verdedigen een niet-dodelijk wapen mogen dragen is omdat mensen met onvoldoende spierkracht om zichzelf te verdedigen een veel grotere kans hebben om beroofd, aangerand of verkracht te kunnen worden dan mensen met voldoende spierkracht om zichzelf te verdedigen.­

nieuwe laarzen – pallas van huizen­

Eigenlijk was ze een gore egoïste die verliefd op zichzelf was, maar toch ze had iets, iets in zichzelf, iets in de ander, iets met hem, iets waar hij niet omheen kon.­ Hij lag dwars op haar matras toen ze binnen kwam met haar nieuwe laarzen.­ Trots als een pauw voor de vierendertig euro extra die ze betaald had voor een eervolle vermelding op de twintigste plaats in de consumentengids.­ Duurkoop is waankoop, zelden het beste, meestal meer buitenkant dan binnenkant en eigenlijk alleen bedoeld voor stinkend rijke sukkels en sukkelinnen.­ Niet voor hem of haar dus, maar ja wat kon hem het schelen dat ze meedeed aan die gekte, zij hield van de laarzen, daarom was het voor haar echt, dat kon hij niet helpen, laat staan iets aan doen.­ Hij legde het kussen over zijn hoofd, stak zijn benen onder het dekbed, deed even alsof hij er niet meer was.­ Of hij naar haar nieuwe laarzen wilden kijken.­ Of ze ze even uit wilde trekken dan, dan kon hij ze beter zien.

gebroken ziel – pallas van huizen

Hij zag haar onschuldige glimlach met de dag een beetje verdwijnen.­ De maan viel nog steeds niet uit de lucht.­ Zijn zwakte, het verlangen was zichtbaar, in elkaar gedoken, gestrest van zichzelf, schoof hij de dagen verder en verder opzij.­ Besluiteloos was hij zonder haar, zonder zichzelf, zoekend naar iets dat hij nog zou kunnen voelen nu hij weet dat zij er echt, echt niet meer is.­ Hij kon zich nergens, nergens meer aan vastklampen, haar woorden waren zijn enige zekerheid, een zekerheid die nu voorgoed verdwenen was.­ Telkens, telkens probeerde hij ergens anders aan te denken…­ ergens anders, ergens anders, ergens anders..­. maar elke bloedcel in zijn lichaam, steen in zijn huis, letter in zijn boek, droeg nog haar adem, nog haar naam.­ Hij kon gewoon nooit meer winnen, niet van haar, niet van zichzelf, niet van de ander, niet van de rest.­ Zonder haar was hij een lege huls vol wanhoop en verdriet, lucht zonder aarde die helemaal niemand meer kende, niemand meer liefhad, zelfs zichzelf niet meer zag.­ Hij was onzichtbaar, stuurloos ontspoord door ellende, hij was een gebroken ziel die verdwaald alleen naast de afvalbak lag.­

de ware – pallas van huizen

dat er iemand op deze wereld rondloopt
dat je diegene kent, al heel lang eigenlijk
dat er iemand op deze wereld rondloopt
die helemaal voor jou is
dat je diegene bent, van binnen
dat je hoe je het ook went of keert
elkaar altijd lief zal hebben
bij elkaar nooit echt iets fout kan doen
de trouwring niet kan breken
waar je een bord voor je kop voor hebt
afgesloten voor de andere plannen
omdat je nu eenmaal weet, gelooft
de liefde is egoïstisch
die duldt geen concurrentie
dat er iemand op deze wereld rondloopt
waar je voor bidt, samen mee praat in gedachte
waar god de macht heeft en over je waakt
dat er iemand op deze wereld rondloopt
die helemaal voor jou is
dat, dat moet de ware zijn
er is geen andere weg
er is geen ander lot
de conclusie is
de ware is er altijd geweest
is jou altijd trouw
bestaat, omdat jij bestaat
moordt het beest van binnen
de ware is er voor jou
de ware is geen sprookje
is echt, echt
is gemaakt voor jou
de ware weet wat die zegt
de ware houdt van zichzelf
de ware houdt van jou

ik heb nu een paranormaal vriendje – pallas van huizen

zei ze tegen zichzelf. Als je elkaar kent kun je elkaars gedachten horen en in gedachte met elkaar praten, het voelt als ‘getrouwd’ zijn en heeft voordelen en nadelen. Het voordeel is dat je alles van elkaar weet zonder iets te zeggen, het nadeel is dat je alles van elkaar weet zonder iets te zeggen. Om geen last te hebben van de nadelen heeft ze iemand gevonden waarbij haar gedachten kalm en rustig blijven, ik weet er alles van, het kost geen moeite, want bij mij is ze thuis.

profetieën over het kind van de zeemeermin – jacob van schaijk

Een zwangere zeemeermin zit op de bovenste trede van een trapleer en bidt een rozenkrans van doodgeboren kinderen. De trapleer heeft toebehoord aan een blinde huisschilder die jong is gestorven aan de vlektyfus. De broer van de blinde huisschilder is ook blind, maar zal sterven aan de gele koorts.

De zwangere zeemeermin wacht op stormvloed. Als die komt, zal haar kind geboren worden. Volgens de profetieën zal het opgroeien tot het kindeke Jezus van de zeven wereldzeeën. De zwangere zeemeermin wil haar kind kruisiging besparen en zal het daarom drie dagen na de geboorte door verwurging om het leven brengen.

De zwangere zeemeermin beweert zwanger te zijn van Poseidon. In werkelijkheid is ze hermafrodiet en heeft het kind bij zichzelf verwekt. Dat ze een erectie heeft, verbaast mij niet.
 
De zwangere zeemeermin weet niet, dat de wereldzeeën zullen droogvallen als zij haar kind om het leven brengt. Mogelijk is echter nog dat deze profetie alleen zou uitkomen als het kind werkelijk van Poseidon was.

Het wordt stormvloed en de erectie van de zwangere zeemeermin verslapt. Het kind wordt geboren en blijkt het syndroom van Down te hebben. Ondanks zijn afkomst kan het niet zwemmen en verdrinkt.

aderlating – jan bontje

ik heb zojuist het potlood herontdekt
en schrijf nu dit gedicht
het is gewillig
en laat zich braaf schrijven
zoals ik dat wil (denk ik naïef)
in werkelijkheid
schrijft het gedicht zichzelf
dien ik slechts
als doorgeefluik en instrument
van woorden die eeuwenoud zijn
maar door en in dit vers
een nieuwe inhoud krijgen
nieuwe woorden worden
zoals massa moord mooie mens
moeder natuur
is onverschillig
de mens denkt
dat hij belangrijk is
maar in feite is hij
rijk aan belangen
dus slaaf
: of lijfeigene
zoals nu (tijdens dit gedicht)
van dit potlood
waarvan ik me bevrijd
door het weg te leggen
afstand te nemen
met aderlating van dit gedicht

rijstwafels bij nachte – delphine lecompte

Het is de tweede nacht van mijn verwarrende tienjarigheid
Normaal gesproken zou ik niet meer mogen leven
Toen ik bijna zorgeloos vijf was heeft een vrouwelijke kattenmandenmaker voorspeld
Dat ik de avond voor mijn tiende verjaardag stikken zou
In het glazen oog van een pedofiele tuinman.

Het heeft geen haar gescheeld
Maar hier sta ik dan toch
Het glazen oog is ondertussen verteerd
En de tuinman is jammer genoeg ontslagen
Ik sta naast mijn stiefvader, hij eet rijstwafels als een bezeten monnik.

Mijn stiefvader is pedofiel noch monnik
Helaas is hij slechts een duffe astronoom
Met zijn antimythische weetjes over het heelal
Heeft hij mij in een uur tijd honderd lichtjaren ouder gemaakt
Hij eet rijstwafels om zichzelf te demystifiëren, beweert hij.

Maar hij blijft een raadsel
En ik begrijp niet waarom ik iedere nacht naast hem sta
Ik vraag: ‘Wat betekent demystifiëren?’
Hij snauwt: ‘Sta je hier nog?! Naar bed! Onmiddellijk
Morgen moet je je moeder helpen met haar vlechten…’

Ik gehoorzaam omdat ik niet geslagen wil worden
In mijn grote bed denk ik aan de vlechten van mijn moeder
Ze ziet haar haar zo graag, kan ik het haar kwalijk nemen?!
Nee, dat kan ik niet. Spijtig dat ze niet verliefd is geworden op een lyrischere sterrenman.