Resultaten voor de tag zee

calling from heaven – pallas van huizen

Haar lamp knippert even. Het leven is ondoorgrondelijk, de dood is ondoorgrondelijk, het enige wat ze nog een beetje snapt is vandaag. Inmiddels is Anneroos vertrouwd geraakt met de geesten. De dood is een koud mysterie, ontzettend benauwd, oneindig stil en prachtig, zo prachtig. En nog, nog steeds had ze ... »»»

schoon schip – iniduo

toch zo veel van plan, belast zijn in duigen gebogen tot volle buiken rulle overvloed perst zeurende pijn uit voegen en barsten in kruiken de machine stokt met hees horten snakkend naar olie, glad als spek doch schuimende golven storten klarend water over glimmend dek laat nu geen man overboord ... »»»

over danny – janus duprie

ik heb helaaas nog geen ervaring maar ervaring leer je pas als je ook daadwerkelijk eens ergens word uitgenodigd om deel te nemen. Ik ben humoristisch voor vele dingen in recht door zee veelzijdig enthousiast maar ook ingetogen kan ik zijn mijn grootste idool is dan ook jerry lewis en ... »»»

zee van kalmte – iniduo

het hervonden water spiegelt binnenkant ik ga in een omtrekkende beweging mee voel ruggelings strelen met vlakke hand mijn leniging zweeft boven ademloze zee ik ben in een onbeslapen bed ontwaakt waardoor wormgaten vallen in blindheid het duurde even, maar de code is gekraakt eindelijk ben ik deelgenoot van mijn ... »»»

wakker me aan – jos van daanen

Draag me als water naar de zee, zoet naar zout blaas de koele bries tot een orkaan, wakker me aan en laat me dan begaan. Zweep mijn tijd op tot de woeste golven die de zon zo mistig kunnen maken dat je morgen mijn historie weer belopen kunt. Draai tot ... »»»

* – serpil karisli

Toen de bergen hun dalen lieten meanderen En de zee bevrucht werd Toen wij baden en zongen Zo was de Aarde een oord Toen kwam het gevecht Wij keerden ons Wij hoopten En wij huilden Toen de zee voer over de bergen, Toen de maan zwijgend scheen, Werd de Aarde ... »»»

nagalm – iniduo

niks bijzonders, gewoon naar de achtergrond drijven voorbij de bestemming van vliedend licht in de kantlijn van haperend geheugen achterblijven de eerlijkheid gebiedt van een nagevoel te spreken een afzwellend besef in vloeibare, ijle verten die kort nabij nog van koudgebeiteld steen leken in kringen rond de stuiptrekking van het ... »»»

dwaalsonnet – iniduo

Aan de horizon smelten zee en wolken samen, langs grenzen van het oog, aan het zicht onttrokken. Omdat zij daar een naderend stiltefront beramen zullen spoedig tranen dwarrelen als vloeibare vlokken. Als ik mijn oor te luisteren leg, voelen druppels zacht. Verre regen klinkt als een knapperend haardvuur. Vrijheid lonkt, ... »»»

op je schouders – pallas van huizen

We wonen op aarde, in een stadje dichtbij zee we hoeven niet te praten zijn dieper dan water dat kan je voelen dat weet je en ondertussen kijken de engelen mee

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...