Haar lamp knippert even. Het leven is ondoorgrondelijk, de dood is ondoorgrondelijk, het enige wat ze nog een beetje snapt is vandaag. Inmiddels is Anneroos vertrouwd geraakt met de geesten. De dood is een koud mysterie, ontzettend benauwd, oneindig stil en prachtig, zo prachtig. En nog, nog steeds had ze geen rust. Sterrenstof, glitterpoeder, als golven, zee, natuur, sperma in een eicel, een klaterende waterval, nieuwe lucht, leven op volle orkaankracht, maar dan helemaal mors- en morsdood, heel, heel, heel, heel, heeeeel erg ver verwijderd van haar. Het hiernamaals, het is er zo prachtig, zo prachtig, maar hij wil terug, terug, terug, terug naar de aarde, naar zijn vrouw, zijn hart, hij wil hier niet zijn, het geestenrijk is maar een stomme, saaie, prachtige plek waar alles samenkomt, stil lijkt te staan, opnieuw begint met leven, ademen, bewegen, maar hij, hij is nog niet eens klaar met het begin, zijn opdracht is nog niet volbracht. Stil klinkt zijn machteloos protest. Anneroos test het lichtknopje, ze weet het. Hij is bij haar.
Recente reacties
- Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
- Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
- Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
- Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...
Dank je dat je er in ieder geval inhoudelijk op in gaat, ik probeer zo duidelijk mogelijk te schrijven, het kan zijn dat je het dan niet herkent als zijnde nieuw, omdat het over dingen gaat die al heel lang zo zijn.
Mag ik plagen? Een hele nieuwbouwwijk van Huizen, maar niet ECHT vernieuwend en ik vind dat er een beetje de “dorpsgeest” heerst.
En’dat’ van een eerdere reactie van mij moet natuurlijk ‘dan’ zijn.
Wat niet weg neemt, dat mijn credo blijft Suum Cuique van school het gymnasium onder de gymnasia (in mijn tijd) het BARLAEUS. Wat niet wegneemt. Bij IEDER HET ZIJNE, dat men zijn/har gang kan gaan, maar een grens daar waar je die van een ander overgaat En mensen zonder zelfreflectie. Brrrrrrr. Wie de schoen past trekke hem aan, wordt moeilijk, want dat heb je die eigenschap wel. En onnodig grieven mag nooit de bedoeling zijn. Beide benen op de grond, is heel gezond voor elk MENS. In de hoop dat die mens weet wat dat woord betekent.