Resultaten voor de tag maan

rivieren en zijarmen – elsje de wit

hoe blank haar huid ook bleek hoe heet de thee die jullie dronken en al het moois dat ze je te eten gaf rond dat uur de rebel lacht goddomme, slaat duizend nieuwe wegen in met genoeg geld en lef in zijn zakken de maan boven alles en een kop ... »»»

open brain – pallas van huizen

Metronoom, tellen en niet tellen, stilte en door, achterovergeleund, steunend op twee vingers, dat, dat wat je weet, beginnen met buigen, vinden in drinkbouillon iets anders te zien. De stand van de maan bijvoorbeeld. De zoutspiegel dezelfde, deze woorden een rimpel die altijd blijft als een gevangen vogel op een ... »»»

* – bianca hendriks

De man in het bushokje gaat gekleed in een tas van de Mediamarkt op zoek naar klassieke muziek en de maan huilt een aria van sneeuwkristallen Het staat hem goed, die tas maakt hem zonniger dan zijn hond die steeds tegen het bushokje piest in lange stralen, een belediging maar ... »»»

voor wie het is geschreven – maaike klaster

Er is een tweede maan bijgekomen. Nu huil ik tranen met tuiten. Dat doet de maan soms, water laten stromen. Als ik jou nu in mijn armen had, dan zou ik je laten weten hoeveel ik van je houd. Kom gauw langs, ik mis je zo. Volgens mij kunnen wij ... »»»

vaarwel – kamiel choi

wat denk je ervan morgen in de maan te wonen, waar fiere schaduwen uit je flanken slaan je het licht kust met je handen en je stem oneindig zingt langs hoge kraterwanden je ligt, je ademt de verwatering van alle grijsgeschilderde dingen die drijven op de stille wateren van jouw ... »»»

zon/maan – maaike klaster

Radioruis houdt me wakker en alert. Alarm in de vroege ochtend, die ook een middag of zelfs een nacht had kunnen zijn. Maar wat is het verschil? De zon schijnt altijd ergens. Recht in mijn gezicht, in dit gedicht. Het vel papier weerkaatst zijn stralen zodat hij als onze astronomische ... »»»

verhalen van de aarde – maaike klaster

De maan door een vergrootglas boven een stad zien hangen. Zij verlangt naar haar straten, geeft zich aan de menigte over. Hier is niemand die haar ziet zoals wij haar zien. Hier is zij wit en verveelt zij zich nooit, vervelt zij alleen, ademt zij haar eigen stof weer in. ... »»»

* – maaike klaster

De maan ademt jou in als jij voor het raam naar haar staat te zwaaien. Zij weet dat jij een kind bent geweest, leest jou oude boeken over morgen voor, lacht bij de gedachte aan een dag als vandaag, zingt in haar nachtelijk theater de sterren van de hemel. Zij ... »»»

rust – marten visser

De flauwe grimas verdwijnt even snel als een waterige regenboog Was toch verleden week dat de eerste mens op de maan liep En jij gister met lompe verwoestende passen mijn hart ontzielde Zou ik dan morgen weer de met onschuld besprenkelde baby donshaartjes ruiken en voelen Weet ik dan wat ... »»»

opgave – bennie spekken

de rillingen van het krijt dat uiteindelijk knapte door te hoge druk op het bord voor zijn kop die met een ruk van romp en korte ledematen rechtsomkeert de puberharten verlammen deed van schrik zijn stem sloeg over zijn woede richtte zich op mij? ja jou moesten ze met een ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...