Resultaten voor de tag kraaien

* – juvu de ruiter

Vrees niet de camera. Vrees niet de e-mail-check. Vrees niet dat de rechtspraak onder curatele staat. Want onze plichten en rechten zijn in beton gegoten. In onze ivoren torens bewaren we onze gedichten in vuur, meneer minister en wij kijken omlaag, terwijl het boven ons gebeurt. Want in zwermen zullen ... »»»

doodlopende weg – hanny van alphen

wanneer ik weer eens over akkers stap door brede voren ga, zo diep bevroren de kraaien zie daar op de torenkap hun jassen zwart, ze lijken hier te horen en winter weer zijn glazen offers schenkt aan sloot en vaart waar reigers onverdroten ondanks het stille wit van dood die ... »»»

harp voor jou – peter van merevoirt

Kijk in een boekje zingt ’t maar wat weg ijle vinken op een touw, frêle vlinders in de wind. Je slaat het open gade en af als je niet uitkijkt als je niet je eigen gespannen stroom- kabels, antennes, vlinderstruik in de bladzijden hangt. Ik wip wel uit mijn winkel ... »»»

uitvaart – jan holtman

nu heeft ze twee auto’s staan op een nog langere oprijlaan het hek met haar ogen al gesloten het hagelwitte grind onzichtbare kraaien in de bomen, een deur gastvrij op een kier voor de mannen die haar dragen

dode zon – gronama

Deze dag heeft hem geboden in het zwart gekleed te gaan donderende rouwkoets nadert hemel donkerder dan git. Zij wordt hier in stijl begraven door elf kraaien twee aan twee voor naast elfde moet hij mee zijn wit gezicht hun enig licht.

ondertussen, in de woestijn – peter helsen

Er is een tweede die de kudde leidt, hij fluistert dierentaal in de verte is geen stad. We zijn met honderd, als één mond. Verzengend en hoopvol, slachtteder, onvervuld gevederd : het vliegen voor de kraaien. Dan toch gefladder, in de hoofden en het oog van die ene god : ... »»»

de witte voile – geertruud otten

een sluier sneeuw rust achteloos over de lang verweerde zerken alsof dood haar gezicht verbergt achter een voile van tijd en vrede om aards verdriet in te perken gerust laat ik de kraaien krijsen op de toppen van het winterlicht ze slaan een fijn kristallenlied wit uit de takken boven ... »»»

donkerrit – gronama

Herfstig Oost-Groningen houdt zich rillend verborgen, toont slechts haar donkerste velden zonder enig gezicht. Passerende auto’s overbelichten heel soms krankzinnig fel deze weg waarna het zware gordijn weer onverbiddelijk valt. In uiterste hoeken doemen vage bomenrijen op te zwak verlicht door vallende sterren die ooit bleven hangen vlak boven de ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...