Resultaten voor de tag gezien

portret, gezien van bovenaf – maaike klaster

Kruin stroopt suiker van de mouwen, schenkt vervend vingers in, lepelt speeksel op mijn weefsel, proeft wat zoek is binnenin, mispelt vruchtvlees in de rondte, vreet met uitgesproken tong. Hapt en smeert en ... »»»

wie niet weg is gezien – bennie spekken

hier is niemand hoor ik haar zingen de kleine meid met de grote ogen ze heeft het van geen vreemde wij zijn één en al afwezigheid

van boven gezien – kate schlingemann

ze schreef zich lachend naast je in zwart of allebei ze grinnikte een rode streep een vuist wat bleek was jij je mond getekend op beton zo hard zo onaanraakbaar hoog ze moest wel blijven tot de muur en alles was gesloopt

mij niet gezien – elize augustinus

Het gaat om de tegenstander; tegenstander? Wie is de tegenstander, ” vraagt u?” U vraagt en wij draaien. Wilt u het echt weten? De tegenstander heeft van geen kaas gegeten: hooguit een paar uitgelezen kazen. En ’t zal u verbazen als u hen ziet staan aan de kant van de ... »»»

niet live gezien – janus duprie

was er niet bij heb het niet gevoeld noch live gezien toch erg geschokt

de overlevende – peter helsen

Het was precies de dag, dat ik meeuws verstond, dat een meeuw me krijste dat hij je had gezien, niet veel verder, nog met je nieuwe kleren aan, windgedroogde lippen en slechts een vage geur van spijt. Maar meeuwen praten naar je mond, dit strand waaruit ik waaide, was god ... »»»

lek geprikt – metha

Het was een dag met een gaatje sprak zij en prikte een ballon stuk, kijk op het kaartje staat in alle talen jouw naam hoe raak is waarheid wanneer het land van herkomst wordt verwijderd en nachten dagen in gaan halen de maan een laatste knipoog geeft aan de zon, ... »»»

van boven gezien – basje boer

Van boven gezien Je bent een stip en ons hand in hand drukt zwaar op je schouder Een rode nagel bedekt je hoofd, wegdek Ik zie je dan weer wel, dan weer niet Was je mond eerst een stip, nu is het een streep met tanden, een lach

verstopt – eelke van es

De pater blaast de vlammen hoog. Alle mannen ontwaken onder zijn vaste adem. De oudste jongen trekt zijn bek open en hij is gezien. Nauwelijks waarneembare coulissen verraden de zachtheid van buutvrij, het opgelucht ademhalen tegen een muur, een omgevallen boom.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...