van boven gezien – kate schlingemann
ze schreef zich lachend naast je
in zwart of allebei
ze grinnikte een rode streep
een vuist wat bleek
was jij
je mond getekend op beton zo
hard zo onaanraakbaar hoog
ze moest wel blijven tot de muur
en alles was
gesloopt
Ik kan geen gedichten ontleden.
Ik vind het gewoon mooi.
Pure klasse!
Geweldig!