Resultaten voor de tag geheugen

massaal – iniduo

te vroeg voor naweeën mengen stemmen met de wind te verstaanbaar voor ijlen gekleed in afzondering smoort een zucht in het strooisel van verlatenheid doch niemand vraagt hem de weg aan de zoekende in tastbare ommekeer enige monden stuwen woorden leunen langs gevels naar ver, weg uit haperend zicht waarom ... »»»

paaz – nicole de korte

Niet weten wat is gebeurd Niet weten waar ik ben Mijn geheugen gescheurd Helaas iets wat ik maar al te goed ken Van de wereld ben ik ontvreemd Alles, mijzelf incluis is een illusie Niks lijkt op een steevaste conclusie De wereld en alle mensen zijn vaag Ben ik wel ... »»»

Aforisme

Wie niets kan vergeten, heeft een slecht geheugen. Jacob van Schaijk

nagalm – iniduo

niks bijzonders, gewoon naar de achtergrond drijven voorbij de bestemming van vliedend licht in de kantlijn van haperend geheugen achterblijven de eerlijkheid gebiedt van een nagevoel te spreken een afzwellend besef in vloeibare, ijle verten die kort nabij nog van koudgebeiteld steen leken in kringen rond de stuiptrekking van het ... »»»

vals zoet – iniduo

(een plakboek voor later) ik heb, denk ik, mijn binnenzee uit de lucht gegrepen dat moet de reden zijn dat ik niet meer weet hoe het voelde zonder de kramp van wat eigenlijk? het geheugen is een raar ding terwijl ik erop ben aangewezen vanaf nu wat ik verder nog ... »»»

naamloos – karlheinz myskin

Mijn geheugen Kleeft Aan mijn hersenpan (als gesmolten kaas aan een boterham) Ik kan mijn eigen naam Niet meer herinneren. (De vraag Wie ik ben Durf ik niet Te stellen.) Ik stel mezelf voor Met een enkele kus En een slappe hand. Aangenaam: Ik heb geen naam.

een soort zappen – hans goudart

Op TV zie ik een meisje Engelengezichtje in een vluchtelingenkamp Ze zit te tekenen Een hulpverlener maakt een praatje met haar Ze tekent ‘een weg’ vertelt ze Over de weg komt een colonne tanks aangerold Waar gaan ze naar toe, wat gaan ze doen ? Ze gaan ons huis kapot ... »»»

coda voor een eeuwwende – peter wullen

het geheugen is onbewoond het het daarentegen het is een man en een vrouw in 2001

geheugen – menno wieringa

Via zijn rechter oor stapte hij zijn hoofd binnen schemering een lange gang met deuren limbische gebieden stond er op één daarvan het stormt als de stoet aankomt bij Moskowa de auto’s rijden achterom waar we uit moeten stappen ineens besef ik dat ik nu de oudste ben van de ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...