paaz – nicole de korte
Niet weten wat is gebeurd
Niet weten waar ik ben
Mijn geheugen gescheurd
Helaas iets wat ik maar al te goed ken
Van de wereld ben ik ontvreemd
Alles, mijzelf incluis is een illusie
Niks lijkt op een steevaste conclusie
De wereld en alle mensen zijn vaag
Ben ik wel echt?
Dat is natuurlijk dé ultieme vraag
Tevens is dat mijn eigen gevecht
Geen idee hoe ik dat moet oplossen
In ieder geval rustig blijven
Niet zo maar dom door rossen
Maar meer gevoelens opschrijven
Nou, ik weet niet of in die slotzin de oplossing ligt. Wat schiet een mens er immers mee op om gevoelens op te schrijven. Men is toch geen boekhouder? Misschien is het beter om slim door te rossen. Of het rossen helemaal achterwege te laten.