Resultaten voor de tag buiten

afwezig – pallas van huizen

elke dag wrijf ik op mijn handen werk hard en luister naar de stilte ik ben je aan het verliezen of ik ben je al kwijt ik zie dat je daar gelukkig bent wat moet ik dan verder nog? dat wat wij nog hadden of nodig hebben het is aan ... »»»

Oostelijk

Achter de IJssel is Nederland buiten westen. C.P. Vincentius

oerige klasten – pastuiven verkwil

hoewel ik staar naar buiten daar voorbuiten het raam zie ik niet in mijn vacuüm leef ik anaeroob in mistig cataract osmose tussen ontbreekt; cataleptisch membraam verstard en hoe ik ook hak met de aks ijzer breekt geen steen

open hemel – pallas van huizen

De zon kleedt ons uit, schaduw trekt zich terug Buiten is tijdelijk, binnen tellen de uren niet Je ogen hebben zich in mijn gedachte vastgeplakt je glimlach, zich in mijn mondhoeken verstopt ik swing als ik je zie ik kan niet ademen zonder blauw .

voor altijd loos – kate schlingemann

wat moeten we hier nog meer in zoekgeraakte hoeken op tussentijdse grond terloops bij eb of vloed dan vloeken wie houdt zijn handen thuis, hangt met kindontgroeiden rond wie knoopt de lakens lang genoeg alsof wij al ongezond hun blokken zijn aan been, wie maalt om ons, en komt op ... »»»

brief aan iemand die ik kende – maaike klaster

Eens zullen wij het nooit worden. Wilde jij nou bij mij of ik bij jou terugkruipen in die buik, onder een zelfgebreide streepjestrui? Want net als een zeepaardje kan ik mijn mannen zwanger door die oceaan laten dobberen en ik ben, zoals je weet, de Kleine Zeemeermin in het groot. ... »»»

XII – jan holtman

nu ik hier zit, mijn hand tegen het glas jouw hand, je nagels gelakt, je kus je haren geurend naar buiten de warme thee

december – p. krauwinkel

De dag kruipt gestaag voorbij Tanden bijten in de wintertijd Gelaagd gelach van vreemden sluipt door de kroeg en vergeet: waar ik was en hoe ik heten Buiten wordt de kou mij steeds vreemder en de mensen op afstand zijn bezig met hun verval Ze dwalen door de stad terwijl ... »»»

overdraagbaar – bob elias

dozen ontvouwen de ruimte forse handen sjouwen ons leven de deur uit het huis keert binnenste buiten

twee versies – maaike klaster

Er zijn twee versies van mij. De ene zit in stilte uit het raam naar buiten te kijken, terwijl Damien Rice Accidental Babies zingt; de andere zit hardop te huilen. Welke van de twee jij ziet, bepaal ik niet.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...