Resultaten voor de tag afstand

op weg naar Ø – arne berdache

op weg naar Ø ontmoet ik contingent a ∈ B we nemen even afstand van de Staat en drinken een glas wijn op een kruk aan de andere kant van haar toog we lachen even en spuwen vuur en gal op vers voet- en fietspad a weet zich te onttrekken ... »»»

in de verte – iniduo

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet ... »»»

aura borealis – iniduo

zwaartekracht valt als appels van de boom ongeremd door ongerijmdheid in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent zonder weet van afstand, bij wijze van spreken ik schijn de middernachtzon te kunnen zien om de hoek in de schaduw van donkere bossen in nieuw licht van oude kennis er gaan ... »»»

dag mijn lieve amsterdam – berry tunderman

Zie je straten, bruggen, je gebouwen. In een film of op tv. Van oude liefdes blijf je houden. Op afstand anders dan je deed. Natuurlijk goedgemutst volk. In de Ferdinand Bol. Kwam het steeds minder tegen. Aan de pijp in een crackhol. Kroeg op de hoek met tante Sjaan. Een ... »»»

vasteland – jan van der voorde

Afstand doen, Van al dat was Herinneringen van toen Toen het blijkte, En toen het blaakte De zucht, van evenwicht Haar balans, niet kon breken Soms is het beter, Vergane schepen Vergaan te laten

de afstand is zichtbaar – pallas van huizen

Weggestopt in een glas, de zilte tranen, de onschuld van een man, als zwarte ogen achter rode gordijnen, zware schouders, een tel van onbalans, was zijn vrouw maar hier, verloor hij zichzelf zonder inzicht, zienderogen wegkwijnend in teren taal, druipt haar liefde langs de hoorn, de donkere eenvoud van verlangen, ... »»»

wasdag – kate schlingemann

je kijkt al spannend hier ligt niets voor de hand of het klopt al vol verwachting jij bewaart de afstand in een doosje dat je met een duim aan zet, uit knipt onverstaanbaar wat zij zegt of wat zij vindt, dat naakte lichaam achter glas in drie primaire kleuren het ... »»»

december – p. krauwinkel

De dag kruipt gestaag voorbij Tanden bijten in de wintertijd Gelaagd gelach van vreemden sluipt door de kroeg en vergeet: waar ik was en hoe ik heten Buiten wordt de kou mij steeds vreemder en de mensen op afstand zijn bezig met hun verval Ze dwalen door de stad terwijl ... »»»

* – serpil karisli

Words, words, words Een boel weze letters Zinnen maken is betekenisloos Iedere taal mij vreemd Een schip dat strandt in de golven Voordat hij de haven bereikt Een verlaten stad Een verbannen pen Is taal Had ik maar niet de beperking van vertellen Dan zou ik je bereiken met kleuren ... »»»

onrust om de afstand naar de maan – harry m.p. van de vijfeijke

De dagen gaan en vragen met de dag het geweten te herweten. Ik treed in de morgen aan gereed in de tred van tijd en rede op te gaan. Doe en ontmoet, hoog in de strot de onrust om de afstand naar de maan. Ik heb jarenlang wat mogelijks gedaan. ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...