patriottisme in een onorthodox jasje – hans van willigenburg

Een nieuwe dag Nederland.
Het voelt als een bord zand.
Erin roeren? Liever niet.
Beter om het op te laten stijven.
De kuilen in meubels,
de rafels in gordijnen,
de krullen in deurmatten
achter voordeuren
de tijd geven
zich te weren
tegen onbeduidendheid.
Van een stem voorzien.
Uit hun naam
een spelletje gaan kwartetten
en het vals spelen tot kunst verheffen.
Vanuit de fietsschuur klinkt geritsel.
Dan belt een dagbladjournalist
vanwege toekomstperspectieven
die ontbreken.
‘Niettegenstaande,’ zeg je.
‘Als je de tredmolens ververst, lukt ‘t.’
Legt neer en denkt tevreden aan de lastigheid dit citaat
in een opbouwend artikel te verwerken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK