meisje van lawaai – joris miedema
ze is een meisje van lawaai
draagt haar rokjes hardop
haar gezicht een gebalde vuist
de bas is een poppenspeler
pakt haar benen als marionetten
ze danst met de pingpongballen
van de nacht
de ochtend knipt de touwtjes door
haar tanden klappen voor de muziek
Geef een reactie