In helderheid van ochtenddenken
vergeet ik de maatstaf van mijn eigen lawaai,
drijf ik op rimpelloze stilte,
baad ik in vroeggeboren honinglicht,
kijk ik naar ganse hemelen.
Ach, ik droom al denkend
en drink koffie om me aan het dagvuur te branden,
teneinde vroegheid te verlaten.
Resultaten voor het trefwoord lawaai
Ik zou lawaai kunnen zijn
Of beter geluid
Gevoelens reizen
overal in mij
Ik gooi ze eruit
Laat ze stem zijn
Lucht
De vertaling
Van herinneringen
een baai vol bootjes, zeewit
-te snorren ploegen voort
waaiers zeewater, pauwenveren
kleuren glijden langs de rotsen
dobbert een blank blote kont
achter een zwemmershoofd
niemand speelt hier een hoofdrol
het is een al spel
in mijn hoofd wordt
in een flits alles bepaald
verhalen zonder een ik
dat zal hij bedoelen
veel lawaai en geronk
van heel veel woorden
ongeletterd blijf ik
taal gerangschikt dom
niemand weet waarom.
waarom ging je
zo vroeg weg?
wat bezielde je!
wat dacht je?
los van het malen
denk je niets
daarboven
op de top
fiets je
het licht uit
de ogen dicht
de diepte in
los van het lawaai
van het volk los
van de duivel
in je wiel los
van het zadel
van god los
wat bezielde je?
mijn kloten
Maandagmorgen wordt het gras
met een lusteloos
gezicht gemaaid
de alledaagse dingen
in het hoofd van de maaier,
het gras gekort
door een apparaat
dat maait
en het onkruid
de weg op doet stuiven
”dat apparaat”
dat nog altijd
meer lawaai maakt
dan dat het in resultaat
oplevert
zegt mijn buurman
meneer van de Stee.
wanneer er dan weer
zoals elke maandagmorgen
gras gemaaid moet worden
maakt meneer van de Stee
er een sport van
om zelf meer lawaai
te produceren
door zakdoeken
met het geluid van
wel precies gemeten
69 decibel
vol te snuiten
Een manke hond zwaait in de orkestbak;
kwispelt de maat, ‘t hinken moe.
Zangeressen huppelen samen hun liedje
en zwaaien hun overrijp decolleté.
Buiten staart onze maan naar de aarde
en huilt noordenwind straten leeg.
Drinkers wankelen, lallen naar huizen
en pissen overal portieken geel.
Na twaalven sterft veel van het lawaai
als vanuit ‘t westen regen nadert.
Buiten blijkt vooral kil en veel te helder,
binnen blijft illusie warmte vragen.
Brievenbus kleppert op vage windvlaag,
achter voordeur slaapt natte hond.
de stilte bepaalt het geluid
elders klinkt gerommel
lawaai dat de stilte verdrijft
maar hier blijft het stil
de stilte bepaalt het geluid
elders klinkt lawaai
gerommel met de stilte
maar hier blijft het stil
de stilte bepaalt het geluid
lawaai van elders klinkt
maar ondanks de rommel
blijft het stil
ze is een meisje van lawaai
draagt haar rokjes hardop
haar gezicht een gebalde vuist
de bas is een poppenspeler
pakt haar benen als marionetten
ze danst met de pingpongballen
van de nacht
de ochtend knipt de touwtjes door
haar tanden klappen voor de muziek
Recente reacties