* – maaike klaster

Dit verdraag ik nauwelijks,
dus draagt het licht zichzelf.
En kleur is nergens meer.

Ik had een toverstaf,
een glazen bol,
ik was de terrorist.

Nu zie ik niemand meer.

Het geluk lacht me toe als een
boer met kiespijn en er is niets
wat ik voor hem kan doen.

Breng me naar bed en zeg
dat ik slecht ben. Of lees
een verhaal voor en dek me toe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK