Kenmerk van een levendig hoofd is dat de dingen die er in gebeuren een eigen leven gaan leiden en dan op een dag bij je terugkeren als deel van je geschiedenis. Zo ben ik stuurman geworden op een coaster en part-time huursoldaat en smokkelaar en heb ik een lucratief handeltje in luxe visseneitjes opgegeven om in een schijnhuwelijk te kunnen treden met een vrouw die allergisch was voor visseneitjes en daarbij haar linkerbeen miste – verder mankeerde er weinig aan. Ik heb ook een gemene hond gehad, genaamd Breston, die alleen naar mij luisterde. Die heb ik laten afmaken toen ik op een lange reis moest. Met bijna alles valt te leven – en zeker met een levendig hoofd. Alleen die hond, die mis ik nog wel eens.