kiestoon – sunshine tenochtithlan
zou ik je bellen
terwijl ik weet hoe ongeduldig je kunt zijn
met overdadig gegeven aandacht
zeker wanneer het je even niet past
of je stemming ingekeerd is
zou ik je bellen
maar dan mijn angst hierom onderdrukken
gewoon de gok wagen
afwachten eerst toch ervoor gaan
jou over de lijn trekken
zou ik je bellen
de cijfers één voor één intoetsen
wetende dat ik op elk cijfer tot de laatste
het overgaan aan jouw kant kan afbreken
je zult er niet eens iets van merken
zou ik je bellen
en het laatste cijfer gaan intoetsen
de tien rond hebben gedraaid
het toestel bij jou horen overgaan
mijn beide oren in twee werelden weten
zou ik je bellen
hoe dichtbij of hoe veraf van jou vandaan
zal de rinkel klinken
waar zul je uit opschrikken
een gedachte misschien of een handeling
zou ik je bellen
zal je de rinkel vaker dan ééns
doen overgaan als ware je besluiteloos
wetende dat ik hier met je mee besluit
maar niet wetende wie ik ben
zou ik je bellen
maar breek ik de rinkel na de derde keer af
uit vrees voor de erkenning
van het onafwendbare
en kijk jij verbaasd op hoe kort
zou ik je bellen
met stil de hoorn in de hand
een vaag gevoel van hoop dat je zult begrijpen
vertederd weet van mijn gestuntel en terugbelt
wát je ook op dat moment aan het doen bent
zou ik je bellen
maar het blijft stil en ik wacht
vijf minuten tien minuten vijftien minuten
tot ik zeker weet dat je niet meer aan me denkt
en ik zeker weet dat ik niet meer aan je denken wil
zou ik je bellen
opnieuw heb ik de hoorn in de hand
de tien cijfers op rij in mijn vingerwijzing
zou ik je bellen
zou je kiezen op hoge toon
en dan niet opnemen?
ik leg vermoeid mij neer
Geef een reactie