gastenhuis – eelke van es

Zilverkleurig verschiet de gastvrouw,
als een schicht in een vissenkom,
grijs glanzend daglicht dat
terugdeinst en flierefluit,
vooruitloopt op de koude
en een vis weer achterlaat.

Haar harige handen
klampen alles aan –
meisjes en medelijden,

donker dagend
achter de roodstaande zon.

Reageer