Voor mij is dit een volstrekt nieuw avontuur.
Eigenlijk ben ik hier gekomen om te helpen
met het bouwen van de bijenstal.
U zult wel denken dat wordt toveren,
maar nee. Die knop heeft dus geen functie.
Het staat er eigenlijk al:
Ik wil mensen vertellen dat je kunt doorleven,
mijn kop vergeten zal ik nooit nooit doen
want ik hou teveel van die jongen.
(Herkent u deze griezel? O guttegut.)
Ik wil iemand met u, ik geperst, umaczyl hoe u dit:
pasta doen een soort van>
Ach ik raak weer in de war!
(Het heeft bij mij te maken met tijdgebrek.
Er is dus géén overeenkomst met kinderfun.)
Kinderen die anders zijn, non-groepers, lopen rond.
“Broer, overal op aarde moet jong groen ontkiemen,”
aldus God. Een kleinere eenheid van kracht,
kruipend uit je sinaasappel.
De Steenbok wordt afgebeeld met een visstaart
..en hij kijkt om.
Hoed af en een diepe buiging! Hulde…
Een kind dat anders was. No fun. (Ben ik mordicus tegen.
Omdat niets beter is, inderdaad.)
Anders blijf ik.
Omkijken? Beter geen vrouw dan helemáál geen vrouw.
En zout was kostbaar in die tijd.