Zonder vacht vind je me liever
Het voedsel dat je me brengt is dood of
Doet alsof het nooit geleefd heeft
Mijn tanden worden stomp
Ik vergeet hoe bloed smaakte
Het bloed van veelbelovende boommarters
Zonder kleur stootten ze me af.

Mijn wolvin bracht mij halfdode prooien
Ze dropte ze op mijn schoot
Ze kronkelden, ik beet ze dood
Bravo! Kon ze niet zeggen
Maar ze grijnsde trots
Ik mocht nog even blijven
Blijven tot de volgende worp.

Wat wolf is gebleven:
Het lonken naar prooien
Het nachtelijke smachten naar een mannenbeest
Is menselijk, heeft hij mij vanochtend toevertrouwd.