Resultaten voor de tag vorm

niet iedereen gaat door – ingeborg haalboom

Een kind beschrijft met pen het krassen op zijn tafelblad niemand weet waar hij blijft als de inkt op is en dat je dat dan niet terug kunt schrijven de tand der terreur trotseerde destijds er hangt een vel op zijn lippen in vochtig verkleefde vorm het kind breekt het ... »»»

de boswachter – christos makrigianis

In de betonnen jungle , de stad , al jaren bezocht en veracht . Waar zielloos mensen voortschrijden zonder een pad voor ogen . Allen volgen een weg van routine , van monotonie , waar dood aan het einde, kalm wacht . Hij koos een ander pad , in gevangenschap ... »»»

het meer – hans goudart

ik heb zin om langs een meer te lopen langs een meer gelopen ik had zin om langs een meer te lopen ik liep langs een meer ik had het hele meer wel rond gewild de vorm die het toevallig had afwisselend mijn voeten in het water en over kademuren ... »»»

XXV – jan holtman

met het het schrijven van poëzie wordt de beperktheid van taal in vorm gebracht!

zachte heelmeesters – maaike klaster

Misschien lopen er mensen rond op aarde die precies weten wat ze kwaad doen en daar dan stiekem, als ze denken dat niemand kijkt, stilletjes om moeten lachen, niet kunnen stoppen met grinniken wanneer je dan eindelijk tegenover hen aan tafel zit, die net doen alsof ze een beetje dom, ... »»»

entropie – stijntje van der wal

verlangen heeft geen vorm geen naam en geen bezit slechts een chaotische beweging van de God tot wie ik bid. verlangen geeft het universum de zin waar het om vraagt omdat de drang naar ordening verlossing in zich draagt. verlangen leeft in vrije energie als instabiele kracht die zichzelf nooit ... »»»

anorexia – laura mijnders

1. Gisteren werd er een hartfilmpje gemaakt verscholen achter een redelijk acceptabele borst maakte het geluid gaf het nog steeds vorm aan een lichaam 2. Vanmorgen zette ik het ene been voor het andere een beetje trillerig verstopte ik me achter de haren die mijn hoofd nog bedekken ... »»»

masker, afgelegd – jos van daanen

Na enig wikken en wegen, besloot zij de maat te nemen van wie ze was ze stak twee vingers achter de rand van haar gezicht en met een zachte plop liet haar oude leven los van de rauwe huid. Aan de buitenzijde van de harde schaal viel maar bitter weinig ... »»»

rue de paris, temps de pluie – bert bevers

Er zijn de brandende blikken, het kader uit. Op wat ze willen, op wat er niet is. Het gemis van verbanden schroeit als het herkennen van oprecht geloof. Dat weten ze best daar, onder hun paraplu. Herkenning is immers een vorm van plaatsbepaling. De middag is evenwichtig vastgezogen over zichzelf, ... »»»

zienderogen – hans mellendijk

ogen voelden ruikend licht handen zagen smakend vorm oren proefden voelend toon neuzen hoorden ziend reuk tongen roken horend smaak licht oogde voelend reuk vorm handelde ziend smaak toon hoorde proevend gevoel reuk neusde horend zicht smaak tongde ruikend gehoor ogen zagen voelend reuk handen proefden ziend smaak oren hoorden ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...