entropie – stijntje van der wal
verlangen heeft geen vorm
geen naam en geen bezit
slechts een chaotische beweging
van de God tot wie ik bid.
verlangen geeft het universum
de zin waar het om vraagt
omdat de drang naar ordening
verlossing in zich draagt.
verlangen leeft in vrije energie
als instabiele kracht
die zichzelf nooit zal vervullen
want wanorde is macht.
liefdevol en onbaatzuchtig
is de wording van het evenwicht
verlangen
naar gestemd geheel
dat onbewogen
onvolkomenheid verlicht.
‘een chaotische beweging van de God tot wie ik bid’ en ‘wanorde is macht’ vind ik mooi gevonden. Voor de rest spreekt het gedicht me minder aan omdat het teveel uit probeert te leggen (omdat, want).
Dag Bob.
Bedankt voor je schrijven. Fijn dat je een paar woorden wel mooi vond. Misschien had ik dit gedicht voor mijzelf moeten houden. Maar de jonge man van 17 (bijna 18!) dacht daar anders over.
Groet van Stijntje