Resultaten voor het trefwoord verscholen

het verscholen dorp – joost de jonge

voor Henk van Loenen

We keken naar links en naar rechts
midden op de weg stonden we even stil,
alles is kleiner geworden.
Kleiner zijn mijn gedachten
alsook het denken dat ik wil.

Wij kennen elkaar
er bestaat een zekere band,
gedragen door verstand en gevoel.
Wij zijn zwervers in hart en hoofd.

Stenen liggen op hun kant,
onregelmatig gewelfd
kromt de Kerkweg zich hier en daar,
kraakhelder drijft een schaduw op het water onder de brug.

Als wij maar niet te veel vragen
en als de haagbeuk lijdzaam verdragen
tot een genoegzaam schikken
boven de rug van een meikever
de hele ruimte zien.

ufo – jules grandgagnage

In de nacht van drie op vier oktober
nam ik je waar
Je vloog zo laag
dat ik je kon grijpen

Drie whiskies lang probeerde je vergeefs
je hitteschild te koelen

Terwijl ik zoetpratend naderde
viel je radar uit
en begonnen al je boordinstrumenten
te flikkeren

Ik sloeg toe
voor je opnieuw controle kreeg
over je zwalpend toestel,
dwong je met zachte hand te landen
op mijn bed van vers gestreken lakens

Eén voor één doofden je lichten
brandden je weerstanden door
maar nergens in die kleurige bedrading
vond ik je:

Je bleef verscholen

goddelijk – laura mijnders

Zo heb ik vaker gelegen,
als een onbekende
onwennig,
in mijn huid.
Barsten beginnen zich te vertonen,
zoeken zich een weg
uit het hoofd.
De mankementen zijn duidelijk,
de scherven van
hier en daar
heb ik
geleefd.
Het eens zo strakke landschap
op mijn gezicht,
vormt nu slechts nog,
een hobbelige zandweg.

Zo heb ik vaker gelegen,
starend naar de weerspiegeling
in mijn ruit.
Tijd heeft zich getekend,
en zich genadeloos vergrepen
aan de eens zo jonge god,
verscholen achter mijn oude huid.

duivelse dreiging – laurens windig

Er sluipen duivels uit de bloemen
dreigend rond het mensdom
zij vangen aan met rekensom
onbevangen in geluidloos zoemen

stil onzichtbaar kruipen zij in huizen
waar gezinnen onbevreesd genieten
zich met volle liefde overgieten
onwetend van vernietigende luizen

lieveheersbeestjes zweven in het zicht
er klinkt muziek van schone klanken
kinderen zingen in een hemels licht

onwetend van het duivels janken
onder het roodzwart schildgezicht
verscholen redding is niet te bedanken