Resultaten voor de tag rivieren

meander amoris – rob van de zande

In het eden ontspringen drie rivieren Met elkeen hun voordeligste vloed: De eerste doet jouw praal zegevieren, En watert met kroon Iduna tegemoet. De volgende rivier, vertelt mijn naam, Licht kabbelend over leem en rots; En de laatste mengt jou en mij tesaam – Liefde stelend van het zachte geklots.

turbulenties – iniduo

Stoelen in opstaande positie, vastgesnoerd met losse pols en quick release. Hoge hakken, uniform qua strak gelid. Eigenlijk ga ik nergens heen, ben ik dolende tussen de wolken. Zoek ik een horizon die nergens was en toch weer altijd en overal. Vlucht ik over heuvels boven gepeupel en glimmende rivieren. ... »»»

rivieren en zijarmen – elsje de wit

hoe blank haar huid ook bleek hoe heet de thee die jullie dronken en al het moois dat ze je te eten gaf rond dat uur de rebel lacht goddomme, slaat duizend nieuwe wegen in met genoeg geld en lef in zijn zakken de maan boven alles en een kop ... »»»

heil – b. vogels

ik wens je geld zoveel dat je het niet kan tellen handenvol bergen te veel om op te noemen een onoverzichtelijke heuvel een miljoenenoceaan zuigende korrelstromen stortvloeden gulden regens glinsterende rivieren zilverberkenwouden slikken zilverreigers bronnen bubbelplassen moerassen goudplevieren fonkelvalleien rollende gletsjers klinkende massieven en een woestijn waarin niemand je komt ... »»»

koorts – stijntje van der wal

na vier dagen viel ik uit een weerbarstig bed, stond plots in een labyrint peuterend aan watermuren. schreeuwde naar schelpen en wonderlijke wieren, want instortingsgevaar loerde. het regende in mijn hand levenslijn rivieren braakten zilt zure golven, terwijl schapen sneuvelden op de dijk. wazige witte lijnen trokken langs zinderende rode ... »»»

hollandse regen 13 – jos van daanen

Tijd troost. Ze strijkt als een lauwe ademtocht door de sterkste biezen langs het water. Van de rivieren zijn de dijken ingeklonken, wit uitgeslagen, als de vlekken tegen de gevels, van het zout dat van uitgezwete woorden is ‘cogito sine qua non’, aldus het stoklopertje aan de rand van een ... »»»

terug naar de platte grond – hanny van alphen

ik trek het niet meer die wijde wereld in godsnaam laat haar krimpen tot wat zij was een platte schijf, net groot genoeg voor hier en daar een stam bossen bomen en struikgewas wat rotsen en rivieren een simpele grot om in te wonen een krijtend kind en een god ... »»»

gare de bercy – bert bevers

Hier kom je aan voor de nachttrein naar Milaan. Voel je dat de reiziger geoefend in begrijpen is, maar ook dat niet iedereen paraat voor later is. Op perrons passeren immers schimmen vol zichzelf, met weinig woorden. Hun blikken zijn van melkglas, ongewis als dagboeken die geschreven werden met terugwerkende ... »»»

* – diana hoogenraad

ik hoor de stilte het raakt me jouw bloementaal beweegt tussen vlinders geuren…O, Valantie je mond tekent mooie lijnen uit een hemellicht fantaseer ik het gezicht van puur goud doen vlammen spreken trekken tegenpolen de diepblauwe zee raakt mijn oever een purper reiger kijkt extase ik leef in twee werelden ... »»»

iedereen is moe – paul blok

Iedereen is moe De kinderen zijn moe ouders zijn moe oma’s en opa’s zijn moe. God waar is het vuur God waar is het licht Of bent U ook soms moe? Alles is moe De bomen zijn moe De bloemen zijn moe De vogels zijn moe. De rivieren zijn moe ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...