fluister de oester open, speel
de parel kwijt die
schuurt en schrijnt
wijd hem
aan het meisje in haar marmerslaap
en wied het onkruid van vergetelheid
jouw adem stroomt
voorbij haar ingedamde tijd
Resultaten voor het trefwoord opdracht
je ziet jezelf weer
staan, de handen
in de grote korte broek
stijf langs de lijn
hou het breed
zoek de ruimte op
dat was de opdracht
niet aan dovemansoren gericht
waar het spel is
daar ben jij niet
tijdens een zonbestoven middagpauze
winkelwandel ik naar het tweedehands literair salon
waar ik nooit zonder gezelschap buiten kom
mijn flemende vinger streelt de namen van dichters
wiens bravoure verstilde
wiens bundel men kwijt wilde
wegens
te vernieuwend, te oud
te braaf, te stout
te hermetisch, te open
of gekregen wat men nooit zelf zou kopen
wie zal ik behoeden voor het onverschillige stof
dat noch de verwaande, noch de bescheiden dichter ontziet?
daar prijkt onverwacht de begeerde bundel
warmbloedige verzen, met kunde vertaald
ongeschonden, hij lijkt haast niet aangeraakt
gulzig sla ik het eerste blad om
struikel languit
over de opdracht
hoe zij met Valentijn 2007 wou verdrinken
in zijn blauwe ogen
ik voel me een indringer in hun verhaal
een dief, een voyeur, ik zou dit niet mogen…
en dan het besef dat dit boek werd verkocht
dat het lezen, bespotten en zelfs het verscheuren
van dit tweede blad mocht
Een gezongen versie is te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/
‘De zwarte markt smeekt om wonderdokters,’
gonst het grauw dat blijft hangen halverwege
Zijn entree
aan de hand van Zijn geleidebeer (de beste
uit de branche, ging het gerucht)
al die vormen van schemer
rondom Hem, als uit een door as
bestoven stadsstaat vooralsnog
ziet niemand het verband, valt tergend
de stroom uit, ontbreken reservedelen
voor dit verlichte maar o zo versleten
orakel – ten langen leste
blaast Het de lucht schoon
zet de maan in beweging
schenkt ons de zegen
gehoorzaam
trekken wij moordend en plunderend de avond in.
Recente reacties