Resultaten voor de tag grond

wellicht – stijntje van der wal

en als dan die dag komt van niet meer rechtdoor maar van flauwe bochtjes die steeds vaker afslaan naar onbekende oorden, als die dag komt dat kleine krommingen scherpe schreden worden onoverzichtelijk zonder oversteekpad of veilige verlichting ja, als die dag komt zal ik moeten buigen naar de modder naar ... »»»

schobbejak – hanny van alphen

gestruikeld en zeven maal geslagen opgestaan hetzelfde beleven de ene stem zal de andere vergeven en opnieuw om absolutie vragen verwijd de pupillen achter jampotglas van huizen de ramen zwart omkaderd verbergen huiden dicht genaderd huivert een hoofd in stoppelgras vergeefs de schuldenaren gezocht luistert het nauw gezien het verlopen ... »»»

terug naar de platte grond – hanny van alphen

ik trek het niet meer die wijde wereld in godsnaam laat haar krimpen tot wat zij was een platte schijf, net groot genoeg voor hier en daar een stam bossen bomen en struikgewas wat rotsen en rivieren een simpele grot om in te wonen een krijtend kind en een god ... »»»

onderbelichte aspecten van een natuurlijk evenwicht – hans van willigenburg

In een vliegtuig zijn enkel activiteiten te ontplooien die je thuis ook kunt doen. Denken aan een ander leven, bijvoorbeeld. Met je handen over je knieën wrijven. Naar een film kijken. Mails versturen op een laptop. Nootjes eten. Drinken. Er is geen reden te veronderstellen dat deze activiteiten in een ... »»»

na de inbraak – berrie vugts

Je komt na een nacht elders in de loop van de middag weer thuis De poort is van het slot en je ziet het koffiezetapparaat buiten op De grond staan en je staart naar het raam dat je had dichtgedaan. Hebt dichtgedaan. Je gaat zelf door het raam naar binnen ... »»»

de frituur – mattijs deraedt

Zij zag hem, de vreemde jongen met zijn uilenogen, kijkend door het sleutelgat van haar glazen deur. Zij zag hoe zijn handen zwart kleurden op het glas als twee spartelende olievlekken druppelend langs het zout van haar spiegel. Ja, het zelfde zout dat aan haar botten vreet door de mazen ... »»»

vergaan – wim de roo

Mijn moeder vroeg vlak voor ze stierf: ‘Jongen, hoe zal het je vergaan als ik er niet meer ben?’ ik zei dat ze daar niet wakker van moest liggen, dat het in de grond wel goed zou komen, en ze knikte… zei: ‘Dan denk ik dat ik nu maar ga,’ ... »»»

ijsheilig – d.docters van leeuwen

de helden van weleer waren nergens in de lente in de herfst spraken zij niet meer en luiken wauwelden in de wind in het aardappelveld gingen boeren over de rooie tot de winter kwam huiver bedekte de grond een sneeuwpop mompelde met woorden die bevroren in de mond: als een ... »»»

bouwkunst – hans mellendijk

‘Ik heb mijn onderwijs genoten in een Gerrit Rietveld.’ klonk het innemend, ruimtescheppend uit haar mond. Kousenbenen, suggestief zwevend boven de grond, flirtend, rood, blauw, geel. Puur primair geweld. ‘Ik heb mijn bouwmeester ontmoet in een Frank Lloyd Wright. Daar bij die waterval. Horizontalen in het prairiegras.’ Woord op woord ... »»»

sterfelijkheid – niels blomberg

Hij is het treiterbroertje van de dood lust geen beschuit met muisjes en laat zich ook niet zien bij het eerste trekje het eerste glaasje het eerste meisje Met zotskap en narrenlach wacht hij je op halverwege Schaterlachend duwt hij oneindig opzij Samen op de wip stuwt hij je steeds ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...