tussen de berichten door
doemt haar hoofd weer
op het platte scherm

zij zoekt contact met
ogen die schitteren
door afwezigheid

ik klik de vensters weg
en keer zuchtend terug
naar het bureaublad

een sprookjesachtig ver
gezicht zuurstokroze
hemel boven nevelland

dat mijn lief de laatste
tijd haarscherp droomt
geen wonder denk ik

met boeken ‘als de doden
spreken’ in de kast
u wordt afgemeld