gebed om een genadig heengaan – sunshine tenochtithlan

Bidden. Elke dag. Van ’s ochtends vroeg
tot in de nacht. Geen drama zal jou ooit
tekort doen. Hoe de tijd zich om je plooit,
in jou zijn wieg hervindt. Als aan een boeg-

seer hangt je ziel en zaligheid verdwijnt
met zachte schreden in het laatste licht,
dat grootser dan jouw aarzeling bericht
van hoe geliefd het leven jou dodijnt,

zich om je tooit, gedragen handen vindt
die jouw fragiele lijfje, nog zo jong
van eerste dagen, radeloos verslagen,

langzaamaan uit vingers vól van vragen-
vuur zal moeten laten gaan ~ een wrong
van bloesemgeur wenkt tijlijk in de wind.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK