de aftakeling van een lulhannes – olaf van muijden

De zonderling groef een greppel rond zijn huid.
Hij plaste als vanouds in zijn bed en kauwde
zijn eten (voornamelijk snoep) niet meer.

Hij rolde prikkeldraad rond zijn huid
tegen een grijpgrage nar en bezorgde moeder.
Hij had nog gedacht aan rozenstruiken,
maar die bloeien te fel.

De eenling wenste siësta’s in zijn huid
als brandmerken of tatoeages, maar
de pijn schrok hem af en masturberen
kan op ieder moment van de dag.

Een gelakte nagel brak af op zijn huid.
Zelfs pogingen van sletten en dellen
kippenvel te neuken, verdikten
zijn huid.

Fotograferen mocht nog wel.

Reageer