Resultaten voor het trefwoord zitten

dromen, en opstaan… – pallas van huizen

Reizen, communicatie, sociaal gedrag, praten, denken, vrijen, slapen, slapen, vrijen, slapen, slapen, praten, praten, denken, denken, schrijven, eten, schijten, plassen, dromen, dagdromen, nadenken, eten, zitten, schrijven, wakker slapen, denken, niet praten, niet praten, zwijgen, zitten, denken, huilen, huilen, lachje, lachen, denken, schrijven, missen, missen, missen, missen, missen, slapen, slapen, dromen, en opstaan.,

* – berrie vugts

In een rechtopstaande metalen cilinder in mijn keuken zitten
een zwarte, gele, lichtgroene, lichtblauwe, rode en mauve mok

Die mauve mok is veruit mijn favoriete mok en berg ik
na de afwas altijd onderaan op

De rode is voor wie ik heimelijk liefheb.

Ze passen perfect in die cilinder, mijn mokken, in elkaar.
Mijn mauve mok heeft een oor als de andere, toch is het

Mijn favoriete oor. Ik praat ertegen, tegen dat mauve oor,
dat niks hoort maar nauw luistert.

Niets dan een gat is het waardoor je alle kleuren kunt zien die
je maar wil, een gat als een oor van een mokken mauvehoofd

met witte bovenrand, gewoon een reusje in mijn hand. De visite.
De visite krijgt nooit de mauve mok, ik geef ze allemaal namen,

die andere mokken die mijn bezoekers dragen.

Als iemand stout is geweest sneuvelt er tijdens de afwas wel eens een mokje
Vanochtend was het de rode en bleef ik achter als geboren met mijn mokken

Op een goeie dag schilder ik ze allemaal mauve.

intellectueel – katja bruning

Een wat gebogen en slobberig man
een intellectueel
met een studeerkamer waar hij verstrooid
in rondloopt, bladerend in boeken en papieren
Hij ziet me zitten
-Wat kijk je toch?
Och…

Iemand tussen boeken in gezeefd groen licht
Bedaard en wat verlegen
Had ik maar over zijn kaalhoofdigheid gezwegen
Hij is kaal

Hij is vrij stil en snel bezeerd

Geleerd
Ik maak zijn papieren zoek
want ik kan niet woelen in zijn haar
Zo dan maar

-Wat zoek je toch?
Dat artikel over graviteit

Een man die je niet kent
kun je niet verliezen

Van die kamer aan de tuinkant is het jammer
maar van de intellectueel
och…

zeg niet telkens dat dit waanzin is – wim de roo

Ik neem me bij de hand, leid me naar een punt
en zet me daar dan neer

het lijkt telkens weer een ander punt
maar er zijn maar weinig punten
alles is bekend: neem me bij de hand

sta op en loop gewillig mee

terwijl ik me omring met al die fijne kanten –
ik daar ergens midden tussen,
doe ik zelfs het hok los, loop er zelf in

trek de deur achter me dicht
hoor: de grendel valt weer in het slot
ga zitten, of ga slapen

ja, werp maar dof een blik bij me naar binnen
door dat kleine open ruitje – ik weet
dat ik voorgoed zit opgesloten

dat ik hier nu nooit meer uitkom

maar zeg niet telkens dat dit waanzin is

wat ik dus niet laat zitten – peter van galen

Viermaal de verjaardagen van Sint en Heere Jezus
en ons beiden
viermaal Serious Request
viermaal oud en nieuw
vier gevierde kampioenschappen te weten
Spurs-Celtics-Lakers-Lakers
viermaal Valentijn

Zus-en-zoveel pseudoniemen jegens mijn persoon
zoals daar waren poepchinees poepie lekker ding
seksgod poedie piemelman drol
mooie man van mij my baby
lieflekkerdingwaarikveelvanhou
oh baby baby engeltje konijntje
sexy motherfucker damn!

Antwerpen en Düsseldorf
Londen (Camden Town) Nij Beets
Schotland Stampersgat Carlazzo
Texel spokend huis en woud
al onder de rook van Luxemburg

Museum hier musea DAAR
de Dood nabij in Rotterdam
na Leopold in ‘s-Gravenhage
blote kinders in een ton

En uiteindelijk het duiden van de dreiging
bij Radio fucking Kootwijk Gebouw
Aaaaa!

wat was – hans reitzema

Vál ik me daar toch op straat zeg
hartstikke dood joh
al voor ik goed en wel
de grond raakte trouwens
best nog een smak als
het breken een val
niet meer gaat

haar
zag ik nog lopen
wel eens vaag wat mee gehad
te weinig om het meteen weer stevig
op een zoenen te zetten
teveel om elkaar compleet te negeren
dacht ik

geen blik
geen blik keurde ze me
waardig

de mensen zien je niet meer
staan tegenwoordig meneer
nee dat was vroeger
wel anders niet meer
zitten ook trouwens hoor
de mensen dat
ze je niet meer zien
zitten

van lezen hield hij dat weet ik nog wel
maar hoe hij nou heette
Henk of zo of Hans of Frans
zoiets
zó loopt hij hier nog
en nou ligt hij hier
zó bovenop zijn tas
kijk nou

ja mooi is anders daar
had ik wel wat meer van kunnen maken
maar eerlijk gezegd overviel het me nogal
dat doodvallen

ze had me toch maar mooi
gezien

weet je – kate. s. kuipers

weet je
begint je zin, geen vraag
het is een stelling in jouw mond
ik mag nee zeggen
dat is mijn voorrecht
als oudste in deze quiz

vol verwachting kijk je omhoog
mijn wenkbrauwen schieten
tot vlak onder de haargrens
ik mag ja zeggen maar
dan heb ik bij voorbaat al gewonnen

losjes plaats ik de boogjes terug, strepen
in het gelaat gestreken, licht fronsen
is toegestaan en ook de mondhoeken
mogen zichtbaar omkrullen
ter aanmoediging

tot jij zelf, je gaat er voor zitten
of zet ook wel eens je handen in je zij
dan licht door een heup gezakt
het hoofd wat schuin naar achter, antwoordt
liever wacht ik even