Resultaten voor de tag vocht

momentum – martin m aart de jong

Het is een dag die vraagt om korte zinnen. Beginnen met “liefde” en “pijn”. Alsof die twee nooit Siamees samen kwamen op de kattenbak en in de zomers; een feest was het niet. De krabbende palen, de krijsende manen, de daken die eindeloos waren, van schoorsteen naar schoorsteen van muren ... »»»

vakantieliefde voor gevorderden – martin knaapen

Vermoeide bomen verschieten droog van kleur. Vroeg oud geworden bladeren strompelen, buitelen over het vergeelde veld vol spijkerharde distels. Onbarmhartig zuigt het felle licht de laatste restjes vocht uit de scheurende bodem. Vogels vluchten dieper in heggen en struiken en zelfs de hagedissen duiken dieper onder de hete stenen. De ... »»»

angsten van een vader – hanny van alphen

daar ik nog maar een guppy was die veilig door het water zwom van een verwarmde vissenkom wist ik nog niets van ’t mensenras dat zich beter, hoger waande een hersenstam, volstrekt uniek -zo wreed en moordend hun tactiek- regerend over het bestaande toen ik allang geen gup meer was ... »»»

druppel van verbondenheid – frank vingerhoets

Helder hangt een druppel aan een tak, een parel zonder oester, een parel zonder schelp Schijnbaar leeg en schoon lijkt het; vanachter de de schijn bedriegt het gezicht Een beperkt vermogen om de wereld te zien in een druppel, een stukje vocht De tak beweegt en levert de druppel over ... »»»

schobbejak – hanny van alphen

gestruikeld en zeven maal geslagen opgestaan hetzelfde beleven de ene stem zal de andere vergeven en opnieuw om absolutie vragen verwijd de pupillen achter jampotglas van huizen de ramen zwart omkaderd verbergen huiden dicht genaderd huivert een hoofd in stoppelgras vergeefs de schuldenaren gezocht luistert het nauw gezien het verlopen ... »»»

verpaupering – hanny van alphen

hier druist de aanpalende muur tegen alle gevoelens in van het gewezen patriciërshuis de dubbele deur – Europees eiken – met hand gesmede klink kraakt en braakt wat vocht naar buiten welk een onverlaat metselt fabrieksgebakken steen op waalformaat aan mijn gevel van puur natuur steen uit rotsen gehouwen ik ... »»»

bedwarrelde paden – walmzand

ik ken een ruimte bekend alleen aan mij wijze eiken en berkenschilfers bedwarrelen daar het pad afstervend leven composteert wacht op adem en vocht dat pad, doordrongen van wetenschap en hoop al wat het nodig heeft is licht, adem en vocht… de vier ruiters trekken er om heen onberoerde levensruimte ... »»»

apenijnen – kid-lee vermaase

Overal Vocht en lekkende vlekken; Een muffe lucht doet denken Aan grootmoeders woning Op het platteland, Maar hier is niets vlak. Overal Groen bevlokte schotsen, Banken en stoelen van mist, Rijk gewatteerd. Het armoedig lekkend treintje doet het Buiten nog schoner lijken, En ginder, achter de Bergen wacht een kunststad.

vocht – jacques santegu

Regen sijpelde binnen langs het dak tot ook dat neerviel uiteengespat onder water verdween Kaders lekten hun portretten kop de sterren in munt over bodems uitgezaaid Een dakloze, geschoold in de nacht duikt in zijn fles maar slikt niets dan zeepokken en bakstenen

zomerwarmte – c.p. vincentius

De lijst van vrouwen die graag in slaap vallen, dromen van borstbeelden van werklieden en rijen grijze afdakswoningen voor weldoeners dommelt van dageraad tot eerste loomte. In bladgoud bladderen de namen van ’t marmer ter meerdere glorie van vocht en schimmel. Bewegen doen zij nauwelijks, in ’t rustig wachten aaien ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...