ik ken een ruimte
bekend alleen aan mij
wijze eiken en berkenschilfers
bedwarrelen daar het pad

afstervend leven composteert
wacht op adem en vocht
dat pad, doordrongen
van wetenschap en hoop

al wat het nodig heeft
is licht, adem en vocht…
de vier ruiters trekken er om heen
onberoerde levensruimte

voorbij gaan aan
de eerste zonde
tweede dood
leef ik voor eeuwig daar…

(Met dank aan Amarins!)