Resultaten voor het trefwoord vlinders

no-go-area – martin b

Een zooitje vlinders
op de bodem van mijn buik.

Kleine martelaars
met een doorschijnend hart.

Doop ik mezelf in hun bloed
als een visser en soldaat.

Besmeur ik oneindig het bootje
gemaakt van stro.

vlinderveeg – erik-jan hummel

Zoals mijn bad vol potjes vol vlinders
en in de dekseltjes gaatjes en in
de kas een duizendtal op reserve
alsof ik hoopte dat ze de potjes
wegvlogen of zolang ze vlogen

Zoals ik baadde en zo zonder
het te willen potjes kapot deed slaan
en soms een vlinder ontsnapte, maar
vaker verzonk en ik me dan los sneed van

Zoals ik een aquarium kocht met sluitend
deksel, alle reserves losliet, juist daarin
faalde, want volledig vol vulde ik

Zoals ik het aquarium in een vol bad liet
zakken, het water het deksel drukte en zij

Zoals ik in één veeg

deelder – berrie vugts

Jaren geleden
zag ik Deelder

Het was op
de Binnenweg

Hij kocht twee
blikjes gourmet

Ik zag zijn
katten gourmetten

Ik zag witte katten
Zwarte vlinders

Ik kocht twee
blikjes gourmet

harp voor jou – peter van merevoirt

Kijk in een boekje zingt ’t maar wat weg
ijle vinken op een touw, frêle vlinders
in de wind. Je slaat het open

gade en af als je niet uitkijkt
als je niet je eigen gespannen stroom-
kabels, antennes, vlinderstruik

in de bladzijden hangt. Ik wip wel
uit mijn winkel in het wit weer, wuif
zwarte kraaien weg en hoop op jou

jouw lichte vingers over deze harp,
jouw KI-station voor deze

onvoldragen, vrouwelijke
blatende, scheefgewreven
rijmbijtende vaarzen.

een potje breken – martin m aart de jong

er zullen bloemen zijn
een flauwe bocht naar
rechts
waarboven vlinders
klapperen
oorverdovend
hard
in Keulse oren

schade ja
schade moet er zijn

voordat we wakker worden
moet er schade zijn
daarvoor
zijn we
verzekerd

daarvoor
is er succes
afgemeten
met een lint

door onze burgemeester

de oude – john booij

hoe de oude in het najaar mint
de klank van scherven in de wind
gebroken flarden van een vorig leven
als vlinders aan het graf verkleven

zie hoe z’n hand gelaten rust
als een herfstblad
de steen zacht kust