Als dan het laatste licht
uitgaat, liggen wij en kijken
naar de sterren. Soms
raken ze los. We houden ze
achter in een handvol
wensen, volgen de samenstand
van tekens; de dierlijke leest
waarvan de aard op ons lijf
geschreven staat:
als de horens stoten
schiet de hemel los
in een ander
vonkend perspectief.
Recente reacties