vallende nacht – dianne soeters

Als dan het laatste licht
uitgaat, liggen wij en kijken
naar de sterren. Soms
raken ze los. We houden ze
achter in een handvol
wensen, volgen de samenstand
van tekens; de dierlijke leest
waarvan de aard op ons lijf
geschreven staat:

als de horens stoten
schiet de hemel los
in een ander
vonkend perspectief.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK