Ze rijmt wat woorden aan elkaar zoals
ze breien leerde. Moeder gaf haar wol
en zette op haar eerste steken
compliment na compliment.
Ze leerde alles, zelfs sokken.
Haalde door en haalde af.
Vesten, truien, tikten pennen
totdat ze op een blad
wat losse woorden die de meester
prachtig vond. Heel haar groot
gestreelde ego stond te blozen.
Eindelijk was ze het middelpunt.
Verder schreef ze, tussen trouwen
kinderen door. Heel haar leven
was veranderd. Heel haar leven
schreef ze door.
Resultaten voor het trefwoord sokken
zit met grote gaten
in zijn sokken
de kringen op het blad
het is muisstil
aan de keukentafel
dat je voor de wet
mag trouwen
met jan en allemans
vrouwen mannen
dat is nog daar
aan toe maar
dat je perse een paar moet
zijn voor belastingvoordeel
en geen huishouden van
tien vrouwen en zeg drie mannen
en bij wijze van spreken
50 kinderen…
ben je nou helemaal gek
gestoord in het hoofd ziek
je lijkt me alternatief
pleurt op en neem
je geitenwollen sokken
ook meteen mee
Wij lagen samen in de greppel
net als die kapotte mannen in regenjassen
in de stad
de pont slaat een paar overtochten over
om de vuilgebekte meeuwen aan te horen
de schipper breekt zijn brood voor hen;
hier op de Dirkfockstraat in Wijk Bij Duurstede
maakten wij van meisjes knellende ritsen
met tongen van ijzer
en borsten vol sokken;
wij leerden roken in het heuvelpark
tussen dichte bosjes en laverende paden
vlakbij het huis van die man met knopen in zijn haren
hij loopt elke dag van de fabrieken tot het dorp
sinds zijn café zich dor achter planken verschuilt
alleen de slijter verstaat hem
jij rookte over je longen
ik meende dat het anders moest
met die vastgeroeste jongen
hij had een barst in zijn blik
en men zei van hem dat hij bij schapen ligt
men zegt wel meer in wijk
wij volgden je naar Langbroek
waar zwartgerokte grieten fluisteren
en kerkklokken dreinend grijze wolken afsmeken
langs de Doornse bossen
tot het platte land dat Driebergen heet
tot roestschilfers zich als vanzelfsprekend
hechtte aan het plak van suikerspin op mijn handen
zou het, vraag ik me af,
daar in de VS echt zo gaan?
dat zij neuken met de broek nog aan?
en als ze het gedaan hebben dat ze dan
als ze overeind komen
de lakens en de dekens
en als het kon nog de matras plus kussens
alles om zich heen en met zich mee het bed uit trekken?
en dat ze altijd slapen met hun sokken aan?
de container rolt
als donder
door de nacht
komt de regen
met bakken
totaal
onverwacht
normaliter
zou een mens
op sokken nu
naar binnen gaan
maar nee
meneer blijft
voor de foto
nog even staan
In mijn zuiverste streven naar stilte
laat ik de kat door het raam naar buiten,
voorkom de val van de deur in het slot,
een sigaret steek ik op bij de vlam van
een kaars, de aansteker raak ik niet aan,
het glas zet ik steevast op een riem A-4
de kringen daargelaten, het geluid gedempt,
de wijn nog slechts met schroefdop,
geen kurk zal knallen door dit huis.
Mijn stoel verschuift niet, mijn vingers raken
zo nu en dan een letter aan, mijn voeten doen
de planken niet kraken, heb wollen sokken aan
alleen de vaatwasser en wasmachine doen
zich nog gelden, nachtstroom legt mij
het zwijgen op.
Het meest komt kramp
voor in de kuit, voet,
scheenbeenspieren en handen.
Bij turnsters wil nog wel
eens kramp ontstaan
in de tenen.
Neem vaker een banaan,
een banaan is rijk
aan magnesium.
In plaats hiervan kun je
ook een tabletje magnesium
per dag nemen (voedingssupplement).
Neem dagelijks één multivitaminetablet.
Zorg dat je warm blijft
tijdens de slaap, het dragen
van warme sokken in bed kan helpen.
Maak iedere dag een wandeling,
lekker doorstappen in de buitenlucht
werkt positief op de bloedsomloop
en je beenspieren blijven in goede conditie.
Drink voldoende, 6-8 glazen
per dag is het minimum. Probeer water
of kruidenthee te gebruiken.
Bepaalde kruiden zoals cayennepeper,
gember en knoflook zijn goed
voor de bloedsomloop. Knoflook
is verkrijgbaar in de vorm van capsules.
Ik schrijf de sokken van mijn voeten.
Daar begint het mee. Verder schrijf ik
mijn neus tussen mijn ogen weg, mijn haren
van mijn arm, mijn enkels onder mijn benen
vandaan, mijn longen naar een stuk bosgrond,
mijn buik trap ik onderuit. En ja, mijn ellebogen
tot lichtjaren achter mijn rug! Als ik dan vragen
beantwoord uit het publiek, een slokje water heb
genomen en iemand opstaat met de vraag naar ‘het doel’,
kijk ik vermoeid in mijn halflege glas en voel
ik uit de zaal zo’n lachwekkend gebrek aan geweld
een affront tegen mij vormen. Kots niets uit – grinnik…
ik heb een huis bij daglicht
zei de straatmuzikant die altijd
melige liedjes zingt bij de hema
en dan speelt hij ook nog op
zo’n westerngitaar die klinkt
als een blik erwtensoep
zodat ik gisteren weer eens
ontstemd huiswaarts keerde
ondanks het leuke paar sokken
en de wekker die ik had gekocht
hoewel ik meestal vanaf vier uur
moedeloos in de nacht lig te staren
terwijl flarden van countrynummers
door mijn hoofd dwalen als
gasten op een druilerig tuinfeest
Recente reacties