Mijn grootmoeder toont me hoe
Het is niet aantrekkelijk
Het geknepen vlees blijft staan
Doet denken aan een termietenheuvel
De herinnering van een oude kruisboogschutter
Naast de heuvel was hij jong en gespierd
Aan de verkrachtingen nam hij geen deel
Liever temde hij een kameleon.

Ik bloos sneller dan vroeger
maar ik val niet meer in slaap in de kapperszetel
ik word wakker met een keffende ringtone en
een man die nog slaapt en vraagt: ‘Wil je een stuk kaas?’
aan zijn moeder die dertig jaar geleden is gestorven
Ik antwoord in haar plaats en hij wordt wakker zonder verontwaardiging.

Mijn grootmoeder zegt dat ik dwaze gezichten trek
Wanneer ik een spiegel vind is het schaamrood verdwenen
Ik zit aan de keukentafel en verplaats kruimels
Nu zijn ze een panisch kind in de wachtzaal van een tandarts
Haar vader leest zijn gedichten voor
Het is geen angst voor de tandarts
Het is haar toekomst in zijn schrijfsels.