Resultaten voor de tag publiek

het meisje dat nolens las – hanny van alphen

Ze hield van bier en bluesmuziek gezicht op polderdijk en molens het oeuvre van de dichter Nolens en werkte in een koekfabriek. Ze diende niemand van repliek al dreven ze de spot met haar dan nog, geen woord in ‘t openbaar bevreesd voor dat vilein publiek zocht zij beschutting in ... »»»

* – maaike klaster

Lelijkheid heeft een nieuwe kleur gekregen nu jij een moeder bent en mij zelfs geen afkeurende blik meer waardig gunt. Ben ik zodanig in waarde gedaald dat jij mij vanaf je zelfgeschapen hoge troon het geschenk van vruchteloosheid waar ik mee gezegend ben met beide handen in moet peperen? En ... »»»

bandbreuk – bennie spekken

de drummer een doorrammer de zanger bespeelde het ingebeelde publiek de bassist die zich verveelde en ik

omgekeerd evenredig – jos van daanen

Als u uw publiek wilt laten voelen dat u vrolijk bent, gebruik in uw gedicht het woordje vrolijk niet, zei de beroemde dichter in een uitgelezen interview stel dat u vrolijk bent van regen in het hoogseizoen, omschrijf dan uw gevoel in termen van depressie, ellende of misère, maar gebruik ... »»»

azze XI – {{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}}

azze lichaamsbedekkende kledij zo in publiek plooien, mits toegestaan nipt over prikkelende lendenen &delen, stipt naast onverdoofde waargenomen geslacht &zo, o zo zondags zondig, tenzij laagtij ookvoor zeden geldt,herhaalt harkerig dwingend d’ vingerwijzing &wijst ‘t net naakt af.

* – berrie vugts

ik droomde vannacht dat ik een gevierd schrijver was een rijk oeuvre bij elkaar had geschreven, vooral veel proza, een enkel toneelstuk, meestal een bewerking van en met de poëzie kon ik met de besten mee. Ingewijden bejubelden me of waren juist uitgesproken kritisch. Toch spraken ook zij nog respectvol ... »»»

winkelend publiek – maarten beemster

In dikke jassen wandelt het chagrijn langs reisbureaus met foto’s voor de ramen van stranden met ver weg gelegen namen waar mooie mensen samen kunnen zijn. Het lijkt een misantropische reclame, hier in het winkelhart van Nieuwegein.

hocus pocus – delphine lecompte

Pook maar gerust je vingers In de gaten van mijn dode duif Zijn het wonden? Ja Is het jouw bloed? Nee, het zijne De tweelingduif weet niet welke dans hij is ontsprongen Aan de valse bodem plakt een briefje Vroeger kon je er in Griekenland benzine mee kopen. In het ... »»»

sorry, sorry, voor het cliché van de onbegrepene – hans van willigenburg

Ik schrijf de sokken van mijn voeten. Daar begint het mee. Verder schrijf ik mijn neus tussen mijn ogen weg, mijn haren van mijn arm, mijn enkels onder mijn benen vandaan, mijn longen naar een stuk bosgrond, mijn buik trap ik onderuit. En ja, mijn ellebogen tot lichtjaren achter mijn ... »»»

tussen de crypto en de sudoku – arjan keene

Ik heb inmiddels goed begrepen dat begrijpelijke poëzie niet langer noodzakelijk wordt geacht. Heb ik dat goed of fout begrepen? Streept u gerust het woord door dat volgens u niet van toepassing is. Dan stel ik voor dat we een enquête houden onder u, lief toegestroomd publiek. Willen degenen die ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...