Er zijn mensen die gaan zeiken als ze moeten plassen.
Peter de Groot
Er zijn mensen die gaan zeiken als ze moeten plassen.
Peter de Groot
ik droom dat ik moet plassen
hoewel, dromen zijn bedrog
ik droom dat ik opsta
ten strijde trek
tegen de werkelijkheid
en verloren ritmiek
ik doe maar een greep
ik slaap met open raam
de kamer is nogal tochtig
ik moet nu stoppen
voordat ik mijn bed bevochtig
Reizen, communicatie, sociaal gedrag, praten, denken, vrijen, slapen, slapen, vrijen, slapen, slapen, praten, praten, denken, denken, schrijven, eten, schijten, plassen, dromen, dagdromen, nadenken, eten, zitten, schrijven, wakker slapen, denken, niet praten, niet praten, zwijgen, zitten, denken, huilen, huilen, lachje, lachen, denken, schrijven, missen, missen, missen, missen, missen, slapen, slapen, dromen, en opstaan.,
wacht even
ik moet plassen
Aan het einde van de dag zit ik in mijn luie stoel,
mijn laptop op schoot.
Ondertussen houd ik de verzamelde gedichten van Charles Bukowski,
vijfhonderdachtenvijftig pagina’s dik
en samengebonden in een hardcover,
in mijn handen.
Er schiet me niets te binnen, anders dan de gedachte
dat het werk een indrukwekkend gewicht heeft
en de daaropvolgende gedachte is
dat elke verheven gedachte,
bijna á la Bukowski,
uit blijft.
Helemaal genoegen nemen met alleen dat en naar bed gaan,
kan ik niet.
Maar voor het aanprijzen van ’s mans werk
tegenover dove poëzieprofessoren
is het te laat.
Voor een verdedigingsrede van zijn door auto’s en bier en hoeren
verkregen humaniteit
ook.
Voor het in perspectief plaatsen van zijn poedelnaakte dronkenschap op de studiovloer van een Franse talkshow
evenzeer.
Ik leg me erbij neer.
Opstaan.
Plassen.
Uitkleden.
Slapen.
Dat is voor Charles, bij nader inzien, lofzang zat.
Recente reacties