Ze heeft haar bagage weggestopt
in een houten kast.
Vertrouwlijk stond erop.
Ze heeft haar bagage weggestopt
in een houten kast.
Vertrouwlijk stond erop.
met boter op mijn hoofd
glijdt alles beter
kop in het zand
geen strobreed te veel
en wie de pet past
laat hem stuurman zijn
ik staar de kast
vol stoute schoenen
leer om leer gelooid
de zolen afgesleten
aan wandelen had ik
altijd al de pest
vooral met pijpenstelen
Moeder, nu hangt U los
in de touwen van de dood
de regisseurspet aan de lamme voeten
Het is niet meer zo leuk als vroeger
zucht U mij toe en
ik zeg dat ik het begrijp
Waar de vermeende greep op de wereld
illusies in een grote glazen kast stopt
schendt ouderdom de vertrouwde regels
Alles valt in diggelen
en bukken kan niet meer.
door de tijd beslagen
krijgen herinneringen een waas
zoals het lang ongebruikte glas
dat achter in de kast staat
weet je nog of je zoet of bitter dronk?
of het tikken van twee glazen klonk?
of daarbij ogen straalden, stemmen streelden?
je slaat breekbare gedachten tegeneen
en wat je toen zo zeker wist
tracht je nu opnieuw te weten
elk heden heb je slechts te leen
over de grens van het moment
ligt het druppelsgewijs vergeten
Een gezongen versie van het gedicht ‘Druppelsgewijs’ is te vinden op http://veradebrauwer.punt.nl/
Recente reacties