Moeder, nu hangt U los
in de touwen van de dood
de regisseurspet aan de lamme voeten
Het is niet meer zo leuk als vroeger
zucht U mij toe en
ik zeg dat ik het begrijp
Waar de vermeende greep op de wereld
illusies in een grote glazen kast stopt
schendt ouderdom de vertrouwde regels
Alles valt in diggelen
en bukken kan niet meer.
Wanneer je de regie over je leven niet meer in eigen handen hebt is ’t niet meer zo leuk. Mooi, hoe je zegt: “ik zeg dat ik het begrijp”.
Goed werk!
Hoi Ton,
Zacht maar tegelijkertijd een direct schrijfsel;-)
Maar een ontzettend mooie stijl!
Compliments…..:-)
J.